حرف هایی هست برای «گفتن»
که اگر گوشی نبود، نمی گوییم.
و حرف هایی هست برای نگفتن
حرف هایی که هرگز سر به «ابتذالِ گفتن» فرود نمی آرند
حرف هایی شگفت، زیبا و اهورایی همین هایند،
و سرمایه ی ماورایی هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای «نگفتن» دارد
حرف هایی بی تاب و طاقت فرسا
که همچون زبانه های بی قرار آتشند،
و کلماتش، هر یک انفجاری را به بند کشیده اند،
کلماتی که پاره های «بودن» آدمی اند،
اینان هماره در جستجوی «مخاطب» خویشند
اگر یافتند، یافته می شوند...
... و خدا برای نگفتن حرف های بسیار داشت .
نظرات شما عزیزان: